tag:blogger.com,1999:blog-54164806253495230662024-03-20T11:56:47.575+01:00Alejandro Suárez CCMCHhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-45666086752656750222015-06-11T23:52:00.001+02:002015-06-11T23:52:13.345+02:00Vidrio en Marte O orbitador MRO da NASA detectou depósitos de vidro nos cráteres de impactos en Marte. Aínda que estas depresións se forman polo calor dun impacto violento poden proporcionar pistas sobre a vida en Marte.<br />
<br />
En 2014 un estudo atopou materia orgánica e vexetal sepultada en vidrio na Terra. Isto pode abrir a porta a novos métodos de búsqueda de vida en Marte. Ahora investigadores estadounidenses quixeron probar esto unha vez descuberto ese vidrio de impacto.<br />
<br />
Vidrio de impacto que existe en grandes depósitos e que analizaron grazas ao espectro da luz reflexada pola superficie do planeta aínda que o vidrio non ten unha sinal espectral demasiado forte.<br />
<br />
Así este novo descubrimento abre as portas á un novo tipo de búsqueda de vida en Marte que se podería atopar no vidrio, ao igual que na Terra.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdJ_4pJGk2dsO-wCBkGILMTJkCR6fj1fqDsh4xZN15L0iYWMyedEEjA28SU0GH_wKxPS84_88_Hv4JPpM38pzCokjHPzRPkK-HDT3foo7LgI8tq5UEw26fAm-c-d6buBdrpSjww7Z9xoU/s1600/vidrio_14105_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdJ_4pJGk2dsO-wCBkGILMTJkCR6fj1fqDsh4xZN15L0iYWMyedEEjA28SU0GH_wKxPS84_88_Hv4JPpM38pzCokjHPzRPkK-HDT3foo7LgI8tq5UEw26fAm-c-d6buBdrpSjww7Z9xoU/s320/vidrio_14105_1.jpg" width="320" /></a></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-56339377024542995992015-06-11T22:37:00.002+02:002015-06-11T22:37:46.751+02:00Caer nun buraco negro? Según un recente estudio se unha persoa caera nun buraco negro non quedaría aplastada como poderíamos pensar nun principio, senón que a realidade dividiríase en dous. Nunha delas a persoa sería incinerada directamente mentras que na outra se sumerxiría no buraco totalmente ilesa; xa que nos buracos negros as leis da fisica que coñecemos perden sentido.<br />
<br />
Esto débese a que un obxecto o suficientemente denso pode curvar tanto o espazo-tempo que acabaría formando un buraco na propia realidade.<br />
<br />
O límite do buraco negro é o horizonte de sucesos, o límite que se se pasa a luz xa non podería escapar do buraco negro.<br />
<br />
Se unha persoa se acerca a el aparecerían dúas visións. Primeiro a persoa estiraríase e contraeríase e a medida que se fora adentrando no buraco iría avanzando cada vez máis lentamente. Ao chegar ao horizonte quedaríase quieto nel mentras a radiciación Hawking e a interrupción do tempo o reducirían a ceniza.<br />
<br />
Desde dentro navegaría hacia dentro sen nada que o alterase xa que estaría en caida libre e non habería gravedade. O chamado "pensamento máis feliz" de Einstein. Ainda que se é un buraco moi pequeno a forza sería máis grande nos seus pés e estiraríase.<br />
<br />
Así o tempo solo avanza, pero dentro do buraco negro hai un caos entre a realidade e o tempo polo que o tempo tiraría da persoa cara dentro e esta non podería escapar igual que tampouco podemos viaxar atrás no tempo.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVBMbltXn2GFQkHBoTNBndqphdqmc5nN7rPb2B9IP9E3J_6D3O9xLR4oZyf8I_hpo0GmfGgq3oBT-hbvQG58eiOkzay05PGq3dctWXFmfA6l27zd6qVcKNPNMaTLN7Ahr_1F2LRxEWKp0/s1600/Qu%25C3%25A9+pasar%25C3%25ADa+si+me+cayera+en+un+agujero+negro+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVBMbltXn2GFQkHBoTNBndqphdqmc5nN7rPb2B9IP9E3J_6D3O9xLR4oZyf8I_hpo0GmfGgq3oBT-hbvQG58eiOkzay05PGq3dctWXFmfA6l27zd6qVcKNPNMaTLN7Ahr_1F2LRxEWKp0/s320/Qu%25C3%25A9+pasar%25C3%25ADa+si+me+cayera+en+un+agujero+negro+3.jpg" width="320" /></a></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-39551965459722335192015-06-05T23:20:00.001+02:002015-06-05T23:20:07.543+02:00O ADN "resetéase" en cada xeración Ao igual que dúas persoas non leen de igual maneira un mesmo libro, as diferentes células do noso corpo non leen de igual maneira a información xenética que é a mesma para todas. É con esta maneira distinta de leer a información xenética como as células do noso organismo se diferencian entre elas.<div>
<br /></div>
<div>
As células leen unha cousa ou outra en función da epixenética. Un conxunto de mecanismos de regulación, que encenden e apagan xenes. Así unha célula do fígado non lee a información necesaria para unha célula do oso. Estes mecanismos son especialmente importantes no desenrolo embrionario que comeza a partir dunha única célula (cigoto).</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvk2FCqIKk9lc6fJUYexQxiTS6wYZyiD9eUWoYZNWam372xI5PlRTsQCAGbMKkDd05j8eEJTFGMWWFECIGp_1kcYUKVLXrssOIqKMrYp8NVbUjik8xwr2opMbSWakKvgMUd7Xf4O3YcI/s1600/epigenetica.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvk2FCqIKk9lc6fJUYexQxiTS6wYZyiD9eUWoYZNWam372xI5PlRTsQCAGbMKkDd05j8eEJTFGMWWFECIGp_1kcYUKVLXrssOIqKMrYp8NVbUjik8xwr2opMbSWakKvgMUd7Xf4O3YcI/s320/epigenetica.jpg" width="242" /></a></div>
<div>
Un equipo de investigadores da Universidade de Cambridge describiron como nun momento dado un grupo de células do embrión se resetean e perden as súas marcas xenéticas. Este estudio explica como se reprograman aquelas células que de adulto permitirán xerar óvulos e espermatozoides, ademáis indican que algunhas zonas do ADN non se resetean para evitar secuencias que podan xerar problemas.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
A información epixenética é importante para regular os xens, pero calquer fallo nos mecanismos de regulación pode ser perxudicial se pasa á descendencia. É por iso que a información debe ser reseteada en cada xeración antes de que o cigoto se desenrole. Isto é comparable a borrar o disco duro antes de engadir novos datos.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Esta é unha investigación moi importante, xa que permitirá saber como funciona un proceso crucial na regulación dos xenes e axudaranos a entender como funcionan as células.</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSHg2_faLatyPF44Og5-OM0ReWBqK-bs_831QofaOkQot5CIS38bnb0x82Lu7xe0V4wfRDXyQcQ-kz4z4taOIMrqgMYR8XIT2QCAm3lmrBo6FOS03idJBKfrA8bqUMD8WNw4b1Eg6jWck/s1600/ADN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSHg2_faLatyPF44Og5-OM0ReWBqK-bs_831QofaOkQot5CIS38bnb0x82Lu7xe0V4wfRDXyQcQ-kz4z4taOIMrqgMYR8XIT2QCAm3lmrBo6FOS03idJBKfrA8bqUMD8WNw4b1Eg6jWck/s320/ADN.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-17897623662320522472015-06-04T09:06:00.003+02:002015-06-04T09:06:51.165+02:00O baile das lúas de Plutón<div style="text-align: justify;">
Dentro de 40 días a nave <i>New Horizons </i>da NASA efectuará a súa máxima aproximación a Plutón.</div>
<div style="text-align: justify;">
Un planeta enano que dende o descubrimento de Eris, o que o degradou de ser un planeta; está sendo moi estudiado. Foi grazas ao <i>Hubble</i> como descubriron o caótico xiro das lúas arredor de Plutón e o seu satélite principal, Caronte.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Todas as lúas xiran sobre o seu eixe á mesma velocidade que o planeta que orbitan, é por iso que sempre vemos a mesma cara da lúa e polo que decimos que ten unha cara oculta.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
En cambio, dúas das lúas de Plutón; Nix e Hidra, teñen unha rotación caótica. Esto débese a que ambas rotan arredor de Plutón e Caronte, co que a gravidade varía, facendo que o xiro das lúas tamén o faga, ademáis a forma de balon de rugby de Nix e Hidra aumenta este efecto.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Esta investigación permitirá estudar a mecánica de sistemas dobles de estrelas, no que planetas xiran arredor de dúas estrelas, e dos que ata agora non coñecemos nada.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMM4I_tJ5dPXM-rQHW8WDkT19vtNzgyjaUaHa2I7fDOsopiEPmkGX_BN-xgeY6OQiTki9AdwW3YbVSPQs9pGkr3e65gKGKKE3kRnXoaz3rEfxp9aV_r_MJSjEeYnPXdyQS1XhucAts_10/s1600/GIRA%252BLUNA+DE+PLUTON+PAPA%252BNYX%252BGIRO%252Bpluto-nix-moon-chaotic-spin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMM4I_tJ5dPXM-rQHW8WDkT19vtNzgyjaUaHa2I7fDOsopiEPmkGX_BN-xgeY6OQiTki9AdwW3YbVSPQs9pGkr3e65gKGKKE3kRnXoaz3rEfxp9aV_r_MJSjEeYnPXdyQS1XhucAts_10/s320/GIRA%252BLUNA+DE+PLUTON+PAPA%252BNYX%252BGIRO%252Bpluto-nix-moon-chaotic-spin.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-25678511577163010222015-06-03T23:43:00.001+02:002015-06-03T23:43:25.796+02:00Retrásase o lanzamento do novo platiño voante da NASA A mala situación do océano pacífico obliga a pospoñer o lanzamento do proxecto do platiño voante da NASA xa que a altura das olas é clave para conseguir recuperar os datos conseguidos ademáis da necesidade do uso de globos a gran altura e varios desaceleradores supersónicos.<br />
<br />
Este lanzamento poñerá a proba a tecnoloxía actual e poderá permitir o transporte de grandes cantidades de cargamentos a calquera parte da Terra e incluso a outros planetas como Marte.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIhje1qzolACQXkV_aSeIuo2fGsTzYeAv-y7pGhfFLstwgYFCS69U6O_BPDPeyOTaRMW1sF0zeqVkOkCxfxyCcRMYaiPtKsXoVsq4rv2FcD0h79O_IB3cyQuHGHnLU0EwCqrpKju8EgdU/s1600/esquema.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIhje1qzolACQXkV_aSeIuo2fGsTzYeAv-y7pGhfFLstwgYFCS69U6O_BPDPeyOTaRMW1sF0zeqVkOkCxfxyCcRMYaiPtKsXoVsq4rv2FcD0h79O_IB3cyQuHGHnLU0EwCqrpKju8EgdU/s320/esquema.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
O lanzamento comeza coa elevación da nave a unha altura de 37 kilómetros onde se lle fará unha análise, e se todo vai según o planeado, o LDSD (desacelerador supersónico de baixa densidade) soltarase do globo e alcanzará unha altura de 55 kilómetros. Unha vez alcanzada esa altura, comezará o descenso que ademáis de probar o colchón hinchable e os paracaídas supersónicos permitirá saber a carga que se pode levar nel. Todo un proxecto, coa vista posta nunha futura misión a Marte.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2Bd-Bja1Xr4w1oU_xrJ2WhYzIYt_Bwo1ypISPg19qaPfGijhmKx1M088UTOG6LbejyVNZhzOu3en_pOtKoLb1Uc6e7bmJrDYIW4r9uDedTdboPBQJWRbfX9MG55qny8_S7VsFFX4iqe0/s1600/platillo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2Bd-Bja1Xr4w1oU_xrJ2WhYzIYt_Bwo1ypISPg19qaPfGijhmKx1M088UTOG6LbejyVNZhzOu3en_pOtKoLb1Uc6e7bmJrDYIW4r9uDedTdboPBQJWRbfX9MG55qny8_S7VsFFX4iqe0/s320/platillo.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-4242680859808755082015-06-01T23:16:00.001+02:002015-06-01T23:16:05.402+02:00A galaxia caníbal Despois do Big Bang e gracias á gravidade a materia agrupouse en distintas "illas" formando as galaxias. Pero dentro das galaxias a materia non se agrupou de forma uniforme senón que os primeiros gases formados polo Big Bang (hidróxeno e helio) agruparonse tanto nalgunhas partes que deron orixe ás estrelas.<br />
<br />
No interior delas alcanzánse temperaturas moi elevadas que permiten a fusión nuclear, a cal da orixe á formación de átomos máis pesados e complexos coma o carbono ou o osíxeno. É mediante estos datos como os astrofísicos analizan a idade das galaxias.<br />
<br />
Foi así como un equipo de astrónomos españoles e australianos descubriron a galaxia NGC 1512, que tiña restos doutras galaxias que enguliu no pasado. Incluso esta galaxia non só tiña restos de "cadáveres" doutras galaxias senón que nas imaxes conseguidas pódese apreciar como está tragando a unha galaxia enana.<br />
<br />
A proba que o demostra é o conxunto de gases que se atopou arredor de NGC 1512 formado por átomos pesados. NGC 1512 necesitaría 100 veces máis estrelas para poder formar esa cantidade de átomos complexos. É por isto, que os astrónomos teñen dúas teorías: ou ben eses restos son de galaxias enanas que NGC 1512 comeu, como a que se descubriu na foto, ou ben ese gas perdeuse doutra galaxia e ahora chegou a NGC 1512.<br />
<br />
Coas técnicas usadas para este descubrimento, abrénse as portas a novas investigacións sobre outras galaxias, para pouco a pouco irnos acercando ao obxectivo principal: entender como funciona o universo no que estamos.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjawvyNABZQ1m8eISnzasI9K4sO-GFwZA0HNyUL_Z6pbl2QDTsFY3R4_KkVUWJOEjqTZ0NB66CtFZ_ld-Fvhk950CP5nCfkMN6dCgk0E7Y1RjIH9guwIYGKRgqQUszRnjcxoK4wTmUQovs/s1600/ngc+1512.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjawvyNABZQ1m8eISnzasI9K4sO-GFwZA0HNyUL_Z6pbl2QDTsFY3R4_KkVUWJOEjqTZ0NB66CtFZ_ld-Fvhk950CP5nCfkMN6dCgk0E7Y1RjIH9guwIYGKRgqQUszRnjcxoK4wTmUQovs/s1600/ngc+1512.jpg" /></a></div>
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-45760950914575510972015-04-30T09:09:00.004+02:002015-04-30T09:09:45.862+02:00Problema de saúde ou ético? Faise público un recente programa de investigacion de científicos chinos con embrións humanos. Unha investigación que acaba en fracaso.<br />
<br />
Buscan modificar o xen que a moita xente lle mengua a capacidade de producir hemoglobina, que axuda a transportar o osíxeno pola sangre e pode provocar unha grave anemia.<br />
<br />
Este experimento foi feito con embrións humanos, que xa non se podían desenvolver correctamente. Esta práctica ademais de plantear un problema ético e de moral, implica outros inconvintes. O máis perigoso é a expansión dese xen modificado que pode causar problemas a unha gran parte da poboación local e incluso mundial.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://geneticsawareness.org/documents/iStock_000002163295Medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="irc_mi" height="213" src="http://geneticsawareness.org/documents/iStock_000002163295Medium.jpg" style="margin-top: 32px;" width="320" /></a></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-51079332077663077842015-03-23T23:35:00.002+01:002015-03-23T23:35:13.457+01:00Fukushima aínda vive Catro anos despois da catástrofe de Fukushima ,usouse un detector de muones, que son partículas que surxen cando penetran na atmosfera raios cósmicos e que chegan por miles á superficie terrestre.<div>
<br /></div>
<div>
Estas partículas foron usadas debido a que frenan ao chocar con obxectos moi densos, coma o combustible nuclear e pódense detectar con unhas placas de radiografía.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Esta proba fíxoselle ao reactor 1 e demostrou que o núcleo de combustible, formado por barras de uranio, estaba totalmente fundido, debido ao tempo que pasara sen a refrixeración que lle proporcionaba a auga. Tamén se lle fixo ao reactor 2 que tamén ten o núcleo fundido, ainda que en menor proporción ca o primeiro.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Agora falta por determinar se ese uranio fundido conseguiu traspasar o forte illamento do chan ou se segue ahí. Para iso usaránse uns pequenos robots que se meteran nos buracos buscando ese combustible radioactivo perdido.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Este incidente non só afectou ambientalmente a Xapón senón que lle leva costado o equivalente a 1450 millons de euros, e segue aumentando, co que recorda á histora de Chernóbil, que despois de varias décadas tamén está lonxe de acabar. Algo, que nos fai preguntar sobre a relativa seguridade e resgos da enerxia nuclear...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGpHJMGIj33Gef0oPErFFlE8HelOxr2T7pHNWW4535w-6CTYzMevH9tW4SWnZ4RQ-TEKCU1rkafbM_Zqrrs6Y9s_s1sC1d9JP56mgea4biFiQX6SZeHxOAFHMUF5QtPBYrDaDQVgof9g/s1600/1427126669_222169_1427127127_noticia_normal.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGpHJMGIj33Gef0oPErFFlE8HelOxr2T7pHNWW4535w-6CTYzMevH9tW4SWnZ4RQ-TEKCU1rkafbM_Zqrrs6Y9s_s1sC1d9JP56mgea4biFiQX6SZeHxOAFHMUF5QtPBYrDaDQVgof9g/s1600/1427126669_222169_1427127127_noticia_normal.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd3Yfnont_N46C7_teAoGGZSvHU_sBgFPXDo2UUuLJ7wDxzm5GGXLryj1ewx7zTtZGxhyPaPAvZ29lAFZbVl3cbDKfF_COsnC_XmajV7twCAEIU0stLBVFsylmiwSDp7B_SeGvPY5sm40/s1600/muon_catalysed_fusion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd3Yfnont_N46C7_teAoGGZSvHU_sBgFPXDo2UUuLJ7wDxzm5GGXLryj1ewx7zTtZGxhyPaPAvZ29lAFZbVl3cbDKfF_COsnC_XmajV7twCAEIU0stLBVFsylmiwSDp7B_SeGvPY5sm40/s1600/muon_catalysed_fusion.jpg" height="134" width="320" /></a></div>
</div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-78834334044395234282015-03-22T23:55:00.001+01:002015-03-23T22:58:48.973+01:00A estrella máis rapida da galaxia Desta vez ademais da entrada deixarei un<a href="http://www.abc.es/videos-ciencia/20150317/materia-oscura-estrella-rapida-4116838953001.html" target="_blank"> video</a> que fala con máis detalle de como se descubreu unha estrela que supera con moita diferenza a rexistros anteriores en canto a velocidade. Este astro móvese a 1200 km/s. Nunca antes se vira unha estrela que se movera tan rápido.<br />
<br />
Crese que US 708 alcanza esa velocidade por culpa da explosión dunha supernova termonuclear,o que lle otorgou tanta forza como para poder vencer á gravidade da galaxia e escapar cara ao espazo intergaláctico.<br />
<br />
As rarezas non acaban ahí, senón que US 708 está composta de helio con forma compacta e rotación rapida. Isto indica que posiblemente se formara a partir dunha estrela irmá que lle transferiu ese helio á supernova e provocou a explosión que lle otorgou esa velocidade.<br />
<br />
Sen dúbida un gran descubrimento, no que seguiran buscando para atopar a causa de grandes explosións de supernovas que ocasionan unha imensa forza que se ve reflexada en estrelas coma US 708.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4YXRizSr3_miyxyF5VzngSY68x5cSyebRWAjJ2mDiK-GeLT_3Y1g5Nev9KBXBSa42U_svHzESHuiHukjWYDiMtjLumBpr5iQYgq9tMaOnye3uSVE5EO0NWFK5J6KIees4jcjDVRSVqdY/s1600/650_1200.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4YXRizSr3_miyxyF5VzngSY68x5cSyebRWAjJ2mDiK-GeLT_3Y1g5Nev9KBXBSa42U_svHzESHuiHukjWYDiMtjLumBpr5iQYgq9tMaOnye3uSVE5EO0NWFK5J6KIees4jcjDVRSVqdY/s1600/650_1200.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-35795328110594925232015-03-19T22:21:00.001+01:002015-03-23T22:45:27.261+01:00Eclipse solar Como ben saberedes, mañan, día 20 de marzo está previsto un eclipse solar que por desgraza só será visible totalmente nalgúns archipélagos do Atlántico e do océano Ártico.<br />
<br />
Así o mellor lugar para ver este fénomeno dentro da Península será Galicia, ainda que as nubes propias de meses temporalmente inestables como marzo, pódennos estropear o eclipse.<br />
<br />
En todo caso o Sol comezará a ocultarse as 9:04 e non se verá completamente ata as 11:18, alcanzando o máximo as 10:04 aproximadamente no que máis da metade do Sol non se verá.<br />
<br />
Pero este espectacular fenómeno non nos pode estropear a vista, polo que convén recordar que hai que usar unha protección convinte como as denominadas <i>gafas de eclipse </i>que como o seu nome indica xa están adaptadas para este fin. Nunca mirar con gafas de sol ou filtros insuficientes ou moito menos directamente, xa que isto poderíanos ocasionar danos permanentes na vista. Para isto si non se teñen gafas ou outros recursos, podese observar reflectido nun obxecto á sombra. E senón sempre se poderá ver nas noticias, que nos darán unha imaxe en diferido pero de moi boa calidade!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2S5vbZA73rVjEpoUi-lkd6DW0PhN6xkr13ADcKqGknuiNhXJk9K4LcjHsZWspro_zfxaYJYEL8WF28IIpd6cgkwDYp2W-yOYLCttk-EPYtzDrH3ujHxVKi04T5iibNKL1wDfVFF9wAQ/s1600/mapa_eclipse--478x310.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2S5vbZA73rVjEpoUi-lkd6DW0PhN6xkr13ADcKqGknuiNhXJk9K4LcjHsZWspro_zfxaYJYEL8WF28IIpd6cgkwDYp2W-yOYLCttk-EPYtzDrH3ujHxVKi04T5iibNKL1wDfVFF9wAQ/s1600/mapa_eclipse--478x310.jpg" height="207" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqaFHz20vKx1vgIPb-1HmutLA4Stu4juMKOFjqrfTNpcur_h1y3etxtTpK6Wi077ltPKrp8Qpp_yT3Gr030t24scSxc_hwjsWjPyKe92-wHUYLCF9-32xVH1_Nx13CpiWjwyamGkBebw8/s1600/solarEclipse_Madrid--478x360.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqaFHz20vKx1vgIPb-1HmutLA4Stu4juMKOFjqrfTNpcur_h1y3etxtTpK6Wi077ltPKrp8Qpp_yT3Gr030t24scSxc_hwjsWjPyKe92-wHUYLCF9-32xVH1_Nx13CpiWjwyamGkBebw8/s1600/solarEclipse_Madrid--478x360.jpg" height="241" width="320" /></a></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-72627957121648561742015-03-16T21:59:00.002+01:002015-03-23T22:45:40.290+01:00Ganímedes, o océano do Sistema Solar Ganímedes, a luna máis grande de Xúpiter e do Sistema Solar alberga un gran océano subterráneo. Isto, é o que revela o Hubble.<br />
<br />
Dende hai tempo sospeitábase isto pero nunca se conseguira demostrar. Ahora, co Hubble e un novo método de investigación consigueuse pór unha sólida proba encima da mesa. Para isto valéronse das auroras producidas polo campo magnético desta luna, que analizadas da forma correcta poden decirnos moitos datos sobre o astro.<br />
<br />
Así, esta investigación conclúe cuns datos asombrosos. Según as observacións enterrado baixo 150 km de xeo na maior parte, xace un gran océano de auga salada, similar ao da terra e que tería uns 100 km de profundidade, dez veces máis ca as fosas Marianas ( o punto máis profundo do océano terrestre ).<br />
<br />
Con este descubrimento xa se pon os ollos noutras lunas que poderían ser similares coma Europa, Calisto ou Titán.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrNpnPHPNcN1UyfaCqRwd-g30-vhMuL59P77l0tuebuC5MDRJyURtdsHkEv9ivy3w1onWNp6X6tFb3aSKujgLxlv8I7ho44BjHopFlxqHyaxzVIBE0UcCxWnRBm9wee0P6g2sE9cB0KTQ/s1600/PIA00519-interior-de-Gan%C3%ADmedes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrNpnPHPNcN1UyfaCqRwd-g30-vhMuL59P77l0tuebuC5MDRJyURtdsHkEv9ivy3w1onWNp6X6tFb3aSKujgLxlv8I7ho44BjHopFlxqHyaxzVIBE0UcCxWnRBm9wee0P6g2sE9cB0KTQ/s1600/PIA00519-interior-de-Gan%C3%ADmedes.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<a href="http://www.elmundo.es/ciencia/2015/03/12/5501b72fca4741eb088b456b.html" target="_blank">Fontes</a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI0B0erIA2Ihw3mIxYFpG06qMPjx8UmrXGGd4JodYytujV-28NYcZ_M3DU-7KGreD5mJTIimKFryoCFpiFEktmTaYKydQ4aOxI3EF1vx5GFlncklseQ5QrTPzLxbZ0s5x9S4ACiAmrFQs/s1600/ganimedes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI0B0erIA2Ihw3mIxYFpG06qMPjx8UmrXGGd4JodYytujV-28NYcZ_M3DU-7KGreD5mJTIimKFryoCFpiFEktmTaYKydQ4aOxI3EF1vx5GFlncklseQ5QrTPzLxbZ0s5x9S4ACiAmrFQs/s1600/ganimedes.jpg" /></a></div>
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-49249961011594669812015-03-16T21:16:00.002+01:002015-03-23T22:45:58.062+01:00100% humanos? Unha recente investigación de Alastair Crisp desvela que polo menos 145 dos xens do noso xenoma non son "nosos", senón que proceden doutras especies de animais ou incluso de bacterias e virus que; dunha maneira descoñecida conseguiron incrustar o seu ADN no noso xenoma.<br />
<br />
Xa se sabía da transferencia xenética "horizontal", é decir, o intercambio de información xenética hereditaria entre organismos distintos. Por exemplo en bacterias que intercambian xogos de xens concretos que lles permiten obter unha resistencia a por exemplo un antibiótico. Ahora, Crisp, apunta isto pero para organismos moito máis complexos coma o corpo humano.<br />
<br />
Para esta complexa investigación Crisp tivo que comparar cada xen co xens doutros animais,plantas e microorganismos. Así, conclúe a súa investigación atopando polo menos 145 xens que non son nosos.<br />
<br />
O propio Crisp conclúe a súa investigación comparando ao árbol evolutivo perfectamente divido cunha enredadeira na que xens se pasan de organismos moi distintos. E que podía haber feito un gran papel na evolución de moitas especies, entre elas, a nosa.<br />
<br />
<a href="http://www.abc.es/ciencia/20150316/abci-nuestro-genoma-fuera-todo-201503160949.html" target="_blank"> Fontes</a><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOXt0tpIdzxnyJ3P4QOJpCo-uRaBTV_KxNnGFBp072JY2mBlDu6G1KFOQnBOjEmM5sadaPlnVNxj5c0SKeNoQspv2oEzUHehq4SJ6sBFKps7D0dWmglhz4EPrO2sb03pXhD-2T8Dv-InE/s1600/adn-sinttico.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOXt0tpIdzxnyJ3P4QOJpCo-uRaBTV_KxNnGFBp072JY2mBlDu6G1KFOQnBOjEmM5sadaPlnVNxj5c0SKeNoQspv2oEzUHehq4SJ6sBFKps7D0dWmglhz4EPrO2sb03pXhD-2T8Dv-InE/s1600/adn-sinttico.jpg" height="215" width="320" /></a></div>
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-52873313585004392432014-11-30T23:54:00.001+01:002014-11-30T23:56:39.618+01:00Homo Habilis Este hominino é un dos máis antigos integrantes do xénero <i>Homo, </i>polo tanto un dos nosos antepasados máis vellos.<br />
<br />
Viviu en África hai entre 2,5 e 1,5 millóns de anos. Habilis non era moi distinto dos Australopithecus tiña unha capacidade craneal maior ( duns 600 cm3 ) e era un pouco máis pequeno.<br />
<br />
O descubrimento desta especie foi gracias a Mary e Louis Leakey, os cales atoparon os primeiros fósiles en Tanzania no 1962. O nome <i>Habilis </i>fai referencia a que estes foron os primeiros homininos con capacidades técnicas para fabricar utensilios.<br />
<br />
Os análises mostran un desgaste na dentadura, que xunta outras probas nos di, que esta especie comía carne, aínda que seguramente non a cazara, senón que actuara coma un carroñeiro. Os cantos que tallaban bruscamente, eran utilizados para extraer o tuétano dos restos óseos que deixaban outros animais.<br />
<br />
<i>Habilis</i> non coñecía o lume nin poseía unha linguaxe articulada. Aínda así os seus rasgos eran moi humanos. Tiña uns brazos mais cortos, e a pelvis, a cabeza do fémur e o foramen magnum atestigüan que camiñaba ergueito. Ademais disto, experimentou unha reducción do aparato masticador.<br />
<br />
Son estas probas as que permitiron clasificar a este antepasado coma un <i>Homo</i>, da nosa mesma especie.<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRzVMnfdQhyphenhyphenxFykBh3YEHwXtnXGn5a2ZwybTPbzYU-Y3_5qpeGj6AQwSFQOYPCLNvn23BaADkih8AJ_DV3x1vL8kifq9lEvGOwQl7krsOS0N0aClbgiot1EoOOaWkV9fHK_dzQiFyGZoU/s1600/ggg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRzVMnfdQhyphenhyphenxFykBh3YEHwXtnXGn5a2ZwybTPbzYU-Y3_5qpeGj6AQwSFQOYPCLNvn23BaADkih8AJ_DV3x1vL8kifq9lEvGOwQl7krsOS0N0aClbgiot1EoOOaWkV9fHK_dzQiFyGZoU/s1600/ggg.jpg" /></a></div>
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-13115508278314794812014-11-30T20:54:00.005+01:002014-11-30T21:01:38.203+01:00Unha nova visión da antimateria<br />
Un grupo de investigadores acaba de descubrir unha nova partícula subatómica, chamada <i>mesón Bs</i>, que podería demostrar que o universo ten moita mais materia que antimateria.<br />
<br />
A antimateria intriga aos físicos dende fai anos, xa que según se di; no Big bang orixinouse unha cantidade igual de materia que de antimateria, que ata agora ninguen "veu". A cada partícula de materia correspóndelle a súa partícula de antimateria, cunha carga eléctrica oposta.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6kWmdwdd_GCIzVnufISatMdUY708UUnGdZvajko73i9I0FnOct15YiiVW_1vnkXDZKPhbiPV_ijpXeN1JBmKn7IFhDLs2eDKMk6VbpmlHg1noVJO1dj2yrKDuS8CHEwp7PXylj606_8/s1600/gggg.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6kWmdwdd_GCIzVnufISatMdUY708UUnGdZvajko73i9I0FnOct15YiiVW_1vnkXDZKPhbiPV_ijpXeN1JBmKn7IFhDLs2eDKMk6VbpmlHg1noVJO1dj2yrKDuS8CHEwp7PXylj606_8/s1600/gggg.png" height="196" width="200" /></a><br />
Se unha partícula de antimateria choca cunha de materia, ambas se destrúen nun luminoso acto. Ata agora ninguen conseguíu ver isto, polo que é probable que non existan galaxias e estrelas de antimateria.<br />
<br />
Nembergante no 2006 descrúbrese unha partícula subatómica chamada <i>meson Bs, </i>que podería oscilar entre materia e antimateria, sendo as veces materia e outras a súa oposta.<br />
<br />
Este descubrimento ocasionou unha gran investigación en laboratorios tan importantes coma o CERN, xa que de se confirmar as hipóteses, a física que conocemos, daría un gran salto. Esto suporía a violación da simetría CP que afirma que no universo existe un equilibrio entre materia e antimateria.<br />
<br />
Actualmente investigadores están manexando a posibilidade de que a antimateria producida no Big bang (na mesma cantidade que ca a materia) se fose transformando na materia polo que todo o que coñecemos esta formado, grazas ao enfriamento do universo. Despois de varias investigacións sobre esta partícula chegouse á conclusión de que non era nada novo para as leis da física actual.<br />
<br />
Así acabo esta entrada; cunha frase de Sheldon Stone sobre o descrubimento dunha nova física. "Solo necesitamos levar a cabo análises máis sensibles para poder olfateala"<br />
<br />
<a href="http://www.abc.es/ciencia/20141028/abci-resuelto-problema-antimateria-201410280956.html" target="_blank">Fontes</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs5UEX9qr3teicoI_pHylE8Btkxik4M9_EVENuwveOAIhJtvJnMknJtsmkqcbUOFCS2nyXqwpC5Yo_AGXE-rXVugFv0oNBybQc_ODb94hYkuufl_Z562K0sXXv2KywU_ofxkE8jVkbSDo/s1600/ggg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs5UEX9qr3teicoI_pHylE8Btkxik4M9_EVENuwveOAIhJtvJnMknJtsmkqcbUOFCS2nyXqwpC5Yo_AGXE-rXVugFv0oNBybQc_ODb94hYkuufl_Z562K0sXXv2KywU_ofxkE8jVkbSDo/s1600/ggg.jpg" height="222" width="400" /></a></div>
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-79479191069655506912014-10-16T00:03:00.002+02:002014-10-16T00:03:16.506+02:00Qué son os buracos negros? Un buraco negro é unha rexión do espazo dun tamaño dun chícharo pero cunha densidade tan elevada, que xera unha gravidade tan alta que nin a luz pode escapar unha vez se introduce nel. A singularidade ( o propio buraco ) esta rodeada por unha barreira que separa o buraco negro do resto do universo. Chamada <i>horizonte de sucesos. </i>Unha vez que se atravesa nada pode escapar de alí.<br />
<br />
En cada galaxia hai centos de buracos negros, pero pénsase que no centro de cada unha existe un buraco negro supermasivo. Isto sábese gracias as observacións dos ástronomos, xa que cando unha estrela é absorbida por un buraco negro, esta comeza a emitir unha gran cantidade de raios X. Aínda que a maioría de buracos negros só poden ser vistos cando pasan por diante dunha fonte luminosa ou cando estan engulindo a unha estrela.<br />
<br />
Un buraco negro fórmase pola morte dunha estrela de gran tamaño. Normalmente unha estrela está en equilibrio xa que as elevadas temperaturas tenden a expandir a substancia estelar; mentras a enorme gravidade da propia estrela a tenden a contraela. Pero si nun momento á estrela se lle esgota o "combustible" a gravidade gana polo que a estrela comezaría a contraerse, nese proceso a estructura atómica desintégrase e os protóns, electróns e neutróns quedan soltos. A estrela seguirá contraéndose ata que a repulsión entre os electróns frene este proceso. Así o tamaño e a gravidade do astro será moito máis alta xa que ten a misma masa pero a moito menos distancia do núcleo. É entón cando se denomina a esta estrela unha <i>enana blanca.</i><br />
<br />
Sen embargo hai casos nos que a gravedade é demasiado forte como para que a repulsión entre os electróns frenen a contracción do astro. Así que a estrela volvería a contraerse de tal maneira que os electróns e os protóns xuntaríanse formando neutróns, aos cales tamén contraería e apelotonaría. Así fórmase unha estructura neutrónica á que se denominará <i>estrela de neutróns. </i>Despois deste proceso a estrela será moito máis pequena polo que a gravidade superficial aumentará exponencialmente, xa que a superficie do astro estará demasiado cerca do núcleo.<i> </i><br />
<br />
Aínda así danse situacións na que a atracción gravitatoria é tan forte que nin a estructura neutrónica é capaz de detela. Neses casos prodúcese o colapso da estrela. É decir, o volumen é cero e polo tanto a gravidade superficial infinita. De modo que nada pode escapar desa gravidade unha vez se introduce no <i>horizonte de sucesos.</i><br />
<br />
Pero, por qué a luz non pode escapar? Segundo a <i>teoría da relatividade</i> cando a luz producida por unha estrela se enfrenta ao campo gravitatorio do astro, a luz perde algo de enerxía. Así canto maior sea a gravidade do astro, máis enerxía perderá a luz. En casos coma estes a luz enfréntase a unha gravidade infinita polo que non pode escapar. E por isto polo que esta singulariedade é negra (ausencia de luz). Así, calquera obxecto que atravese o<i> horizonte de sucesos </i>xamáis poderá escapar deste buraco que parece que nunca se acaba, aínda que ningén o pode afirmar con certeza. É en conclusión; un dos moitos misterios do universo que nos rodea.<br />
<br />
<a href="http://www.astromia.com/astronomia/negroagujero.htm" target="_blank">Fontes consultadas</a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixwqoTGSSCoDsgtWvmOHHIa9SGHvcTfZxDWDdaYky2NJxeL0r1ehpica6HrDAsl9b-f7YUfCFxRFShUc_O46zQR6njJP69lwpuIE9ccciZ7eNZFCcH1383o5bs4YK9uK0p_yu8uAPkjgk/s1600/rede+espazo-tempo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixwqoTGSSCoDsgtWvmOHHIa9SGHvcTfZxDWDdaYky2NJxeL0r1ehpica6HrDAsl9b-f7YUfCFxRFShUc_O46zQR6njJP69lwpuIE9ccciZ7eNZFCcH1383o5bs4YK9uK0p_yu8uAPkjgk/s1600/rede+espazo-tempo.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Simbolización da gravidade dun buraco negro na rede <i>espazo-tempo</i> do universo</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBRkKp5w-2NWE-RlZGFQaiMcR4Hb3rZPFTdP_U1RxM-5bWleg0AKvrVylzOrP_gIZ7_YSy1BJnfq_aCHaye6eY3Aq-VlPlrOsi63MXxWZZhTKnWdMCTl1T9Iq2gbYsFXQSdpj1tlx7Qak/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBRkKp5w-2NWE-RlZGFQaiMcR4Hb3rZPFTdP_U1RxM-5bWleg0AKvrVylzOrP_gIZ7_YSy1BJnfq_aCHaye6eY3Aq-VlPlrOsi63MXxWZZhTKnWdMCTl1T9Iq2gbYsFXQSdpj1tlx7Qak/s1600/images.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Buraco negro engulindo unha estrela</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-54897191268189935792014-10-01T23:40:00.004+02:002014-10-16T00:03:48.251+02:00A humanidade necesita 1,5 planetas para satisfacer a súa demanda Actualmente as demandas da humanidade sobre o planeta son un 50% maiores do que a natureza pode xerar, polo que a este ritmo serían necesarios 1,5 planetas coma a Terra para producir os recursos necesarios para soportar a pisada ecolóxica humana e a nosa condición de vida.<br />
<br />
Así o di "Informe Planeta Vivo 2014", nun documento que tamén revela inquietantes datos como o dramático descenso da biodiversidade e un notable aumento do impacto das actividades humanas.<br />
<br />
Os países de altos ingresos teñen unha pisada ecolóxica cinco veces superior á dos de baixos ingresos. Este ránking está encabezado por Kuwait, Qatar, Emiratos Árabes Unidos, Dinamarca.. España ocupa o lugar 40. Se todas as persoas do mundo tiveran a mesma calidade de vida ca un español medio farían falta 2 Terras, para xerar os recursos suficientes.<br />
<br />
Por outro lado este estudo fai incapé no descenso da fauna salvaxe nun 52% nos últimos 40 anos, facéndose mais grande (70%) na fauna de auga doce. Isto débese a unha combinación da destrucción e da degradación do hábitat, así como ao comezo do cambio climático.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvvUcwXZfKRGwwwW5RinPUKbEb3l-cSu1buMX8G06uG6MmwB8HeB2zc0hVCw2SysPkK-c2PtXTPM9LSwV3w66GRED-JxBlgdkIbYAjWkd6LNjBL-MfdoDNvqRWCq7669zl9Z4nRIxu-44/s1600/cambio-climatico.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvvUcwXZfKRGwwwW5RinPUKbEb3l-cSu1buMX8G06uG6MmwB8HeB2zc0hVCw2SysPkK-c2PtXTPM9LSwV3w66GRED-JxBlgdkIbYAjWkd6LNjBL-MfdoDNvqRWCq7669zl9Z4nRIxu-44/s1600/cambio-climatico.jpg" height="320" width="307" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5416480625349523066.post-55374248753364407082014-10-01T23:18:00.002+02:002014-10-01T23:18:33.062+02:00PresentaciónBoas!! Son Alejandro Suárez e este será o meu blog para a asignatura de ciencias para o mundo contemporáneo!Hhttp://www.blogger.com/profile/10719381742334032469noreply@blogger.com0