Homo Habilis

   Este hominino é un dos máis antigos integrantes do xénero Homo, polo tanto un dos nosos antepasados máis vellos.
 
   Viviu en África hai entre 2,5 e 1,5 millóns de anos. Habilis non era moi distinto dos Australopithecus tiña unha capacidade craneal maior ( duns 600 cm3 ) e era un pouco máis pequeno.

   O descubrimento desta especie foi gracias a Mary e Louis Leakey, os cales atoparon os primeiros fósiles en Tanzania no 1962. O nome Habilis fai referencia a que estes foron os primeiros homininos con capacidades técnicas para fabricar utensilios.

   Os análises mostran un desgaste na dentadura, que xunta outras probas nos di, que esta especie comía carne, aínda que seguramente non a cazara, senón que actuara coma un carroñeiro. Os cantos que tallaban bruscamente, eran utilizados para extraer o tuétano dos restos óseos que deixaban outros animais.

   Habilis non coñecía o lume nin poseía unha linguaxe articulada. Aínda así os seus rasgos eran moi humanos. Tiña uns brazos mais cortos, e a pelvis, a cabeza do fémur e o foramen magnum atestigüan que camiñaba ergueito. Ademais disto, experimentou unha reducción do aparato masticador.

   Son estas probas as que permitiron clasificar a este antepasado coma un Homo, da nosa mesma especie.

Unha nova visión da antimateria

   Un grupo de investigadores acaba de descubrir unha nova partícula subatómica, chamada mesón Bs, que podería demostrar que o universo ten moita mais materia que antimateria.

   A antimateria intriga aos físicos dende fai anos, xa que según se di; no Big bang orixinouse unha cantidade igual de materia que de antimateria, que ata agora ninguen "veu". A cada partícula de materia correspóndelle a súa partícula de antimateria, cunha carga eléctrica oposta.

   Se unha partícula de antimateria choca cunha de materia, ambas se destrúen nun luminoso acto. Ata agora ninguen conseguíu ver isto, polo que é probable que non existan galaxias e estrelas de antimateria.

   Nembergante no 2006 descrúbrese unha partícula subatómica chamada meson Bs, que podería oscilar entre materia e antimateria, sendo as veces materia e outras a súa oposta.

   Este descubrimento ocasionou unha gran investigación en laboratorios tan importantes coma o CERN, xa que de se confirmar as hipóteses, a física que conocemos, daría un gran salto. Esto suporía a violación da simetría CP que afirma que no universo existe un equilibrio entre materia e antimateria.

   Actualmente investigadores están manexando a posibilidade de que a antimateria producida no Big bang (na mesma cantidade que ca a materia) se fose transformando na materia polo que todo o que coñecemos esta formado, grazas ao enfriamento do universo. Despois de varias investigacións sobre esta partícula chegouse á conclusión de que non era nada novo para as leis da física actual.

   Así acabo esta entrada; cunha frase de Sheldon Stone sobre o descrubimento dunha nova física. "Solo necesitamos levar a cabo análises máis sensibles para poder olfateala"

Fontes